و حَشتنِي شُوفَة [ أصحآبِي ]
و الغلآ مسسستورِ !
أخبّي عَبرتِي لآمن ذِكرتْ بيوُم
جمعتنا ,، </3
تغيّرت قوُلتنآ : ( أبله )
وصرنا نقول يآ : ( دكتور )
نقوُل ( القآعه ) يآ دنيا !
زمان نقول ( حصّتنآ آ )
جِلستْ بدآخِل القآعَه ،
[ذكرت] أيآمنا بالدّور !
و ضحكـ (ن) كان يحوينا
و لآتكفي شطَانتنآ <3 ،
[ نزعّل] بعضنا احياناً
و لكن ،
مآ نعرف نجُو و و و ر !
و نِرجَع مِن بعَد / زعلَه ،
ترجعنا صداقتنا ,, </3
وأفّكر كِيف هـ آلدّنيا خذت منّا ونآستنا؟
انَـآ
انَـآ
انَـآ
مآ بيِن [ نآس أغرَآب]
وسَط قآعه مَع . . دكتور !
أحَآول . . . . ( أخْنقِ آلعبره ) . . . . !
وأنَا أذكِر كلّ / حكايتنَآ آ آ !
أضحّي بآلعُمر كلّه !
لجِل سَآعه [ بشلتنآ <3 ] ،
[ بسـآطه ]
فِي فرَح دآيم ،
[ غـــــلآ ]
صِآدق وله سرور !
[ نخطط ]
كيِف بالكـذبهَ نضيعّ درآستنَا ، !
[ تخرجنآ ]
.
نعم أدرِي ,، و كلّن دآخله مقهوُ ر ر !!
فرح !
لكِن مَع آلفرحححححه
دمو و ع تضمّ حفلتنآ ،
[ بكينـآ ]
والبكككى فينَآ ولا لحظه ، ، مَهجور !
دموعـِ(ن) حرفهآ صصآدِق </3 ،
وتعِرف كِكِكِكِيف وحشتنـــآ
تعرّفنآ علىَ نآس / جِديدهَ هَ هَ
و الغلا . مفقُود . !
و لآ أحدِ(ن) يوُصل
لحبـّـ(ن) جمعنا وسَط شلّتنآ