ڪڷ آڷعيۈن آڷڷي تشــــۈفڪ تۈدڪ
يآحظ عيــــن آڷڷي عيـــۈنڪ تــــۈده
حصــــر آڷحڷآ مآبين عينڪ ۈقــــدڪ
ڪن آڷحڛن من زۈد حڛنــڪ تمده
يضۈي ظڷآم آڷڷيڷ من نـــۈر خــــدڪ
ڷڷيـــــــڷ في دآجيـــڪ رۈحـــه ۈ رده
مآحڛ في غيرڪ ۈڷآ آشــۈف ندڪ
صآفآڪ قڷبن عآشـق(ن) ڷآتصـــــده
جتني اليوم ندمــانه ذبحها الشــوق ولهانــه
تعض ابهامها وتبكي تقول سامحني غلطانه
تقـــول اذكـــر ليـــالينـــا سوالفنـــا وامانينـــا
تعــال انـعيـد ماضيــنا وذاك الحــــب وازمانـه
شفت العبـرة تخنقها ونــــار الشوق تحرقـها
تقـــول احلفـلك بـربي لوصلك روحي ضميانه
جرحتيـنـي وسـامحتك ولا فــي يــوم عاتبتك
رغــم انـــك سقيتيني صنوف الغــدر والــوانه
خذاك الوقت باوهامك بعدماضاعت احلامــــك
رجعتي لي وذكرتيني عرفتي قدري يا فـلانه
¤{ طاوعك قلبك تغيب وتهجر أحبابك
تنسى غلاهم وتتركهم وتنساهم
حرام تترك خفوقي يشكي غيابك
وأنته في قلبي أعز الناس وأغلاهم
ناديت والصوت لا شتت ولا يابك
يا سيدي يا عديل الروح يا فاهم
وأنته بوجه إشتياقي تغلق أبوابك
وأنا أقرب الناس إلى قلبك وأوفاهم ~.
وشْ هُو عطركْ . . . . . ؟
آبـى لا مِنْ ذَبحني الشُوقْ . . آشــمّه l`
وأنتعشْ فيه ; و [ آضمــه ] ;`
يآمآ خذو منـي ولآحد "عطآني "
من طيبتي فـي حق نفسـي [ تسآهلت] ..!